یکی از فرایض دین اسلام آموزش احکام دینی به اندازه نیاز است . یعنی هر فردی باید تا مقدار نیاز و یا زیاد تر احکام دین خود را بداند به طور مثال هر فرد مسلمان باید بداند که نماز ظهر چند رکعت است در مسجد ما یک تخته سیاه قرار دارد من هر روز روی آن یکی از احکام دینی را می نویسم و افرادی که به مسجد می آیند فقط با صرف کمتر از یک دقیقه یک حکم را می آموزند . تصور کنید که در سال آنها چندین کتاب را خوانده اند .

من با الهام گرفتن از این طرح برنامه ای شبیه کارم در مسجد ساختم و نام آن را تخته سیاه رایانه قرار دادم این برنامه طبق زمان بندی که قابل تغییر است یک حکم از احکام شرعی اسلام را بر روی دسکتاپ می نویسد به طور مثال هر یک ساعت تصویر دسکتاپ تغییر می کند که روی تصویر با گرافیکی زیبا یک حکم را آموزش می دهد این برنامه این قدرت را دارد که تصاویر دیگری از رایانه را نیز تغییر دهد شما می توانید در قسمت تنظیمات برنامه محل تغییر تصویر را مشخص کنید.
از جمله امکانات این برنامه :
1) تغییر خودکار تصویر دسکتاپ
2) تغییر خودکار تصویر تولبار ( بالای پنجره ی جستجوگر)
3) تغییر خودکار تصویر تنظیمات رایانه ( System Propertise )
4) تغییر خودکار تصویر بوت ( تصویری که هنگام بالا آمدن ویندوز به نمایش در می آید)
5) تغییر خودکار تصویر پشت پنجره ی جستجو گر
6) امکان کنترل مکان های تغییر تصویر و حذف یا ثابت نگهداشتن تصویر
7) امکان زمان بندی تصویر بر حسب دقیقه تا بر حسب روز
ادامه مطلب...

ابن شبل گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، مردی به کنیز شخصی خیانت کرد، به چه نحوی توبه کند؟
فرمودند: به صاحب کنیز بگوید و از او رضایت بطلبد و دیگر به امر زنا بازگشت نکند. عرض کردم: اگر صاحب کنیز رضایت ندهد، چه کند؟
فرمودند: خدا را درحالی ملاقات می کند که زناکار و خائن باشد.
گفتم: پس در آتش جهنم می افتد؟
فرمودند: شفاعت پیامبر صلوات الله علیه و آله و ما (ائمه علیهم السلام) گناهان شما را از بین می برد، ولی شما شیعیان به اعتماد شفاعت ما به گناهان بازمگردید، قسم به خدا شفاعت ما شامل کسی که مرتکب چنین عملی شود- که حق الناس است- نمی رسد؛ مگر اینکه درد عذاب را بچشد و وحشت جهنم را ببیند. 1
1- اصول کافی، شفاعت، ص 174

«معتب» می گوید: روزی امام موسی بن جعفر علیه السلام در نخلستان مشغول بریدن شاخه های خرما بود. در این زمان یکی از غلامان آن حضرت علیه السلام را دیدم که دسته ای از خوشه های خرما را برداشت و پشت دیوار انداخت. من رفتم و او را گرفتم و نزد حضرت علیه السلام آوردم و گفتم: من این غلام را دیدم که این خوشه ها را برداشت و پشت دیوار پنهان کرد. حضرت علیه السلام به او فرمود: «آیا گرسنه مانده بودی؟» غلام گفت: نه، آقای من. علیه السلام فرمودند: «آیا نیازمند بودی؟» گفت: نه آقای من. فرمود: «پس چرا این خوشه ها را برداشتی؟» گفت: چون اینها را دوست داشتم، ولی اکنون پشیمانم. حضرت علیه السلام فرمود: «راه درستش این بود که به من می گفتی، حال برو و همه این خوشه های خرما هم مال تو، ولی دیگر چنین کاری نکن. سپس فرمود: او را رها کنید. رازش نزد ما پنهان می ماند، کارش را فاش نکنید»(1) همچنین از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمودند: لو وجدت مومنا علی فاحشه لسترته بثوبی. هر گاه با مؤمنی روبرو شوم که سرگرم کار زشتی باشد، او را با جامه خود می پوشانم (تاکس دیگری جز من از زشتی کردار او آگاه نشود و آبرویش نریزد)(2)
1) کافی، ج 3، ص 168
2) میزان الحکمه، ج 3