حضرت نوح علی نبینا و آله و علیه السلام به فرمان خدا به ساختن کشتی مشغول شد، تا هنگام عذاب طوفان او و مؤمنین سوار بر آن شده و نجات یابند. کافران نزد نوح علی نبینا و آله و علیه السلام می آمدند و کشتی سه طبقه او را آن هم در جای خشکی که می دیدند، مسخره می کردند.
یکی گفت: این محل آب و چاهی ندارد که کشتی می سازی و این نادانی است.
دومی گفت: ای پیر! سوار کشتی شو و با سرعت از اینجا برو.
سومی گفت: پر و بالی هم برای کشتی بساز.
چهارمی گفت: دنباله کشتی که می سازی، کج است.
پنجمی گفت: مگر عقل خود را از دست داده ای؟!
آن یکی گفت: بی کاری مگر؟
ششمی گفت: پس از پیغمبری، تازه نجار شده ای.
حضرت نوح علی نبینا و آله و علیه السلام با تمسخر و استهزای آنان از ساختن کشتی باز نماند و در پاسخ آنان فرمود: این کار به امر خداوند است، اگر شما امروز ما را مسخره می کنید، ما هم روزی بیاید که شما را مسخره کنیم، و به زودی خواهید دانست که عذاب و ذلت به سراغ کدام یک از ما خواهد آمد؟!
سپس به امر خداوند آب از زمین جوشید و اهل کشتی نجات یافتند و استهزاکنندگان به عذاب ابدی دچار شدند.
منبع :http://kayhannews.ir/870122/6.htm